Mozart en Brahms: kamermuziek

Hun toonsoort hebben ze gemeen, net als het blozend optimisme van hun slotdeel, en allebei zijn het meesterwerken in een volstrekt originele bezetting. Maar waar Mozarts Pianokwintet met blazers (‘het beste wat ik ooit heb geschreven,’ vond de componist zelf) een en al levenslust is, laat Brahms in zijn Hoorntrio de zon pas doorbreken na een adagio dat glinstert van tranen – en schildert zo een sublieme regenboog.