Wat maakt een concert tot een topconcert?

Een topconcert is een concert waarbij musici en de dirigent elkaar vertrouwen.

Als je zoveel muziek speelt, kan het je dan nog raken?

Ja, dat is het mooie van de beste klassieke werken: je hoort steeds weer nieuwe dingen. Je let minder op je eigen partij, maar je hoort dingen gebeuren in andere instrumenten. Dat blijft boeiend.

Heb je een ritueel voordat je het podium op gaat? 

Nee, maar wel voor een repetitiedag. Dan kom ik heel vroeg, als een van de eersten, en dan ga ik inspelen, rekoefeningen doen. Ik vind de eerste repetitie altijd spannend. Tegen de tijd dat het concert er aan komt, denk ik: ik heb alle repetities gehad, beter wordt het niet.

Hoe voel je de band met het publiek tijdens het concert?

Minder dan je zou denken. Je bent echt 'in' de muziek, bezig met je performance. Je ziet niet veel in de zaal, maar vaak wel de gezichten van de mensen op de eerste rijen. Het is mooi als je daaraan kunt zien dat ze aan het genieten zijn. En het applaus aan het einde voelt altijd wel lekker.

Is er iets wat je hebt moeten opgeven voor je leven in de muziek?

Ik kom uit Canada, dus ik heb mijn thuisland moeten opgeven om naar Nederland te komen. Maar ik denk dat je in elk beroep waarin je topprestaties moet leveren, iets in je leven moet opgeven. Je krijgt er ook veel voor terug. Ik moet altijd denken aan een cartoon van de Amerikaanse striptekenaar Gary Larsen. Je ziet honden in een tuin achter een postbode aan rennen en in zijn been bijten. En in het huis, achter het raam, zie je een hond met een viool die heel droevig kijkt, want hij moet studeren in plaats van spelen met de andere honden.

Van welke niet-klassieke muziek houd je? 

Alle popmuziek uit de jaren zeventig. Daar ben ik mee opgegroeid en die vind ik nog steeds het beste.

Wat is écht kenmerkend voor het Rotterdams Philharmonisch Orkest?

Dat we er altijd voor gaan. Vol energie. Dat vind ik typisch voor het Rotterdams Philharmonisch Orkest: die energie op het podium.