Ga direct naar: Hoofdinhoud
Joséphine Olech

Joséphine Olech

Eerste fluit

Kenmerkend voor het Rotterdams Philharmonisch orkest is samen een risico nemen. De juiste balans tussen perfectie in het spelen en iets nieuws durven uit te proberen.

Als je zoveel muziek speelt, kan het je dan nog raken?

Absoluut. Ik luister veel naar muziek. Zelfs als ik na werk naar huis ga, luister ik naar muziek. Maar andere muziek. Misschien niet klassiek, misschien niet wat ik de hele dag heb gespeeld. Maar er is niet zoveel stilte in mijn huis. Al is stilte soms ook goed.

Hoe oud was je toen je wist dat de fluit écht jouw instrument was? Wanneer wist je het zeker?

Ik denk dat ik het gewoon op geen enkel moment zag stoppen. Het ging gewoon allemaal heel soepel en natuurlijk, en ik bleef gewoon spelen totdat het goed ging en dat is gebeurd.

Welk ander instrument zou je willen kunnen spelen? 

Als ik geen fluitist was geweest, was ik graag zangeres geweest. Klassiek of niet-klassiek. Misschien jazz, misschien iets anders, misschien pop, folk – ik weet het niet. Maar dat doe ik als hobby, heel laagdrempelig, op mijn kamer met mijn gitaar. Het is een beetje een nevenproject. Ik heb dus niet het gevoel dat ik nu een ander instrument moet of wil leren.

Wat is jouw favoriete plek in Rotterdam? 

Ik heb veel favoriete plekken. Eentje die in me opkomt is Spullen voor in je huis. Het is een klein winkeltje in mijn straat waar je kunt brunchen, maar je kunt er ook tweedehands meubels en planten kopen. Ze hebben er heel veel planten en ik houd van planten. Dit is echt mijn go-to-plekje. Als ik daar naartoe ga, is dat een verwenmoment voor mezelf. Dit is mijn fijne plek.

Hoe zou je Rotterdam omschrijven aan iemand die de stad niet kent?  

Eigenlijk beschrijf ik Rotterdam best veel. Want als ik naar Frankrijk of naar andere landen ga voor andere projecten, vragen mensen me: hoe is Rotterdam? Ik antwoord heel vaak dat het een heel coole stad is om in te wonen. Het is echt chiller dan Parijs. Lekker op de fiets, alles is dichtbij. Mensen zijn wat minder gestrest. Wat ik ook vaak zeg, is dat het een leuke mix is van moderne architectuur samen met hele oude schattige straatjes zoals in Delfshaven. Die mix is een beetje onverwacht omdat het soms zo willekeurig is. Ik denk dat dat de charme van Rotterdam is.

Van welke niet-klassieke muziek houd je? 

Ik ben een grote Jacob Collier-fan, dus ik luister veel naar zijn muziek. Hij staat vrij dicht bij de klassieke muziekwereld, om eerlijk te zijn. Hij houdt zo van architectuur en harmonie. Maar afgezien daarvan ben ik ook een enorme Joni Mitchell-fan. Ik raak gewoon echt ontroerd door de teksten. Ik vind dat zij de Nobelprijs voor Literatuur verdiende. Ze gaven hem aan Bob Dylan, maar Joni had hem had moeten krijgen. Zeker weten.

Wat is écht kenmerkend voor het Rotterdams Philharmonisch Orkest?

Samen een risico nemen. De juiste balans tussen perfectie in het spelen en iets nieuws durven uit te proberen.