Hoe krijg jij een muziekstuk in je vingers?

Als allereerste luister ik naar de opname, dan heb je een beetje een idee waar je kunt beginnen. Vanuit daar groeit het tijdens het studeren eigenlijk heel snel. Je hebt natuurlijk ook stukken die veel vaker voorkomen: dat scheelt dan weer. Met nieuwe werken is het veel opnames luisteren.

Hoe voel je de band met het publiek tijdens het concert?

Bepaalde dirigenten die vaker komen hebben een warmere band met het publiek. Dat voel je meteen op het podium. Dan voel je gelijk dat je in een soort warm bad terechtkomt.

Is er iets wat je hebt moeten opgeven voor je leven in de muziek?

Ik denk dat je leven muziek ís als je er al van jongs af aan mee bezig bent. Wat je daar soms voor opgeeft, is dat je er op feestdagen of verjaardagen niet bij kan zijn. Dat is soms pijnlijk, maar daar vind je ook wel een weg in.

Wat doe je om je leven als beroepsmusicus fysiek en mentaal vol te houden?

Het allerleukste is boksen! Ik doe zaktraining, dus niet op mensen. Dat is voor mij echt de beste uitlaatklep.

Van welke niet-klassieke muziek houd je?

Ik luister van alles, maar ik ben een groot fan van Wende Snijders. Wat zij maakt, is briljant. En verder hangt het af van het moment. Soms is het klassiek, en soms, in de auto, is het heerlijk om gewoon techno te luisteren.

Wie of wat inspireert jou?  

Mijn docent. Hij is zelf violist geweest, ook in het orkest. De manier waarop hij over muziek praat, hoe hij lesgeeft en de warme persoon die hij is - dat heeft hij me meegegeven. Bekijk iedereen op zich en zoek het beste in de mens, eigenlijk.