Hoe is de viool op je pad gekomen?

Ik kan het me niet meer herinneren, maar volgens de verhalen was ik vier toen ik aan mijn moeder vroeg: mag ik vioolspelen? En zij dacht: nou, je bent wel een beetje klein om dat nu al te weten. Ze houdt zelf heel erg van de cello en ze probeerde mij dat instrument aan te smeren. Maar ik wilde dat niet. Ik wilde een viool. Daar heb ik een jaar lang om gezeurd en toen mocht ik eindelijk op vioolles.

Op welke leeftijd wist je dat je van muziek je beroep zou gaan maken?

Dat was toen ik achttien was. Althans, toen wist ik dat ik viool zou willen studeren. En ik wilde naar het buitenland, iets van de wereld zien. Dus ik ging in Londen naar het conservatorium. Dat was een uitprobeersel van alle kanten. Ik dacht: misschien is het maar voor één jaar, ga ik daarna iets anders doen. Maar na twee weken was ik al zo gek van het studeren, dat het me wel duidelijk was: dit is wat ik de komende jaren wil gaan doen.

Is er iets wat je hebt moeten opgeven voor je leven in de muziek?

Ik heb tijdens m'n studietijd wel heel erg het gevoel gehad dat ik veel moest opgeven. Veel vriendinnen gingen na de middelbare school naar het buitenland om een taal te leren of om vrijwilligerswerk te doen. En dat leek mij ook heel tof. Maar ik dacht: dat kan niet, want ik moet nu investeren in mijn vioolstudie. Dat voelde ik wel, ook met feestjes. Nu heb ik niet het gevoel dat ik heel veel opgeef voor de muziek. Ik heb een gezin. Je kindjes houden je ook thuis. Ik kan nu ook niet zomaar verre reizen gaan maken.

Ben je in de loop van de jaren minder gaan studeren? 

Zeker, maar ik heb ook echt waanzinnig veel gestudeerd tijdens die conservatoriumtijd, soms wel zes of acht uur per dag. In mijn tienerjaren had ik nauwelijks gestudeerd, ik wist toen nog niet dat ik violiste ging worden. Dus tijdens mijn studietijd had ik echt het idee dat ik wat moest inhalen. En dat heb ik wel een tijdlang volgehouden. Maar met de komst van een gezin, een huis, een baan, een man blijft er gewoon minder tijd over. Dan moet je het doen met de tijd die je hebt.

Als je zoveel met muziek bezig bent, kan het je dan nog raken?

Ja, misschien ook nog wel meer zelfs. Je leert steeds meer over muziek en je hoort er steeds meer in. Ik heb zelf altijd, hoe beter ik een stuk ken, hoe meer ik eraan studeer, hoe meer ik er uiteindelijk ook van geniet. Als ik even snel iets doorspeel, en dan speel ik het concert. Ja dat kan leuk zijn geweest, maar eigenlijk hoe dieper ik in de stof ga hoe meer ik ervan geniet.

Wat is jouw favoriete plek in Rotterdam?

Mijn favoriete plek in Rotterdam is de Bergse Achterplas. Dat is bij ons om de hoek. Als ik daarlangs kom, heb ik eigenlijk altijd een geluksmomentje.